Corona Günleri 35. Gün

Corona Günleri

35. Gün

Bir tanem Meltemim

Giderek ağırlaşıyor şartlar ama beterin beteri  var tabii, bin şükür aç değiliz, açıkta değiliz ama bugün Migros alışverişine ben gittim İzo ile, sona doğru maskeden nefes alamadım, panik atak geçirdim. Kendimi zor attım arabaya, Allahtan İzo'ya Migros'takiler yardım etti, alışverişi tamamladı ve  eve döndük. Önümüzde 4 koca gün var, nasıl olacak bilmiyorum. Yarın ve öbür gün dışarıda dolaşmam gerek sanki, yok yok çıkmam merak etmeyin.

Sabah Meltem'i yıkadık,  çok keyiflendi, sonra beraber keyif yaptık, çok tatlıydı. 

Akşam üzeri arkadaşım Tuğçe aradı, bahçe katında oturuyor ve hamile, O da bunalmış, sesimi berbat duyunca çağırdı,  Onlara gittim, bahçede oturduk, iyi geldi açıkçası. 

Son iki gündür İzo ile yemek yapmakta tekledik, dün ben tuzu kaçırmışım bugün de İzo dolmayı çok acılı yapmış. Biran önce eskiye dönmemiz gerekiyor. 

Denizli

Tuğçe ile bahçe keyfi

Hafta sonu Denizli'de oturan arkadaşım Selin, İnstagrama sitesindeki kahve keyfini koymuş, bayıldım. Herkes kendi balkonunda, elinde kahvelerini yudumluyorlar, sosyal mesafeye tam uyum.

Biraz evvel bu hafta 4 gün olarak açıklandı sokağa çıkma kısıtlaması, iyi bir şey ama büyüklerimiz bunu açıklarken gene bir anda içlerinden particilik fırladı ve o kötü bu kötü dendi, halbuki hepimizin ihtiyacı şu an,  devlet büyüklerimizin tarafsız olarak bizleri kucaklaması bu kötü günlerde, o parti, bu parti hiç çekilmiyor gerçekten. 

Şu an TV'de Recep İvedik 1 var, en beğendiğim, biraz seyredeyim de güleyim. Sinirlerimi toparlayayım.

Hepinize iyi geceler...

Tugba

Corona Günleri 34. Gün

Corona Günleri


34. Gün


Sokağa Çıkma Kısıtlaması, bitmesine 2.5 saat kaldı. Hava hala ayaz, akşam üzeri inat ettim, güneş gelince balkonda oturdum, taşlı etaminden yaptım, aman çok zor, her yerim tutuldu. Normaline devam edeceğim. Normali bitsin, sonra taşlıyı bitiririm. 

Bugün Mert daha iyi, sınavı vardı, onu yaptı, şimdi dizi seyrediyor. Meltem her zaman ki gibi, bir orada bir burada. Çok şükür iyi...

Ben gene yemek yaptım öğleden sonra; yemek fırında pişerken internet dünyasında yeni araştırmalarım var, onları yaptım. Bugün hem pazar (sevmediğim gün) , hem evde oturmak benim üretkenliğimi bitirdi. 

Bugün size bizim ailenin Tunçbilek tarafının aramızdaki haberleşme What'sApp Grubumuzdan "Ailecek" ten  bahsetmek istiyorum: Neveda Halamın çocukları Selim Abi, Gelin Nazan Abla,  Semra Abla, onların çocukları Can, Petek ve Gülipek, Özkan Amcamın kızları Gülden ve Çiğdem Abla, Gülden Abla'nın  kızları Mina ve Nazlı tabii Banu ve ben. bizim çocuklardan aslında Selen bizim toplantılara katılır oldu ama grup yazışmalarına girmesi için 3-4 senesi var sanki.  

Soldan sağa: Gülden Abla, ben, Semra Abla, Nurten Yengem, 
Mina ( O gün Minalar daydık),
Çiğdem Abla, Nazan Abla, Selen ve Banu,  Nazlı geç geldi o gün. 

Yaşlarımız 30 ile 65 arası değişiyor. Çoğunluk İstanbul'da Göztepe, Zekeriyaköy, Balat, ve Yeşilköy'deler, kalanlar Bursa ve Kuşadası'nda,  Her gün birbirimize yazacak bir şeyler buluyoruz. Hele şimdi karantina da her saat yazışıyoruz. Ne yemek yaptıysak paylaşıyoruz, tarifler havalarda uçuşuyor. Deprem falan olursa herkes bi durum raporu veriyor. 

Bugün Çiğdem Abla'nın doğum günüydü, kutladık, resimler attık.  Kuzen çocukları  5 adet, o çocukların bazen sınırlarını, yazdıklarımızla zorluyoruz ama gene de bize dayanıyorlar onlarda sohbetlere katılıp bizi mutlu ediyorlar. Geçenlerde gece gece Gülipek ve Petek bize oyun oynattılar, çok eğlendik. Kaçıranlarımız oldu, çok üzüldüler. Bazı geceler fazla yazışıyoruz, erken yatanlarımız "hadi artık bitirin yatın" diye mesaj atıyorlar. Mesafeler bu şekilde kısalmış oluyor. Hepimiz mutluyuz. Bazen toplanıyoruz, toplandığımız zaman da aramızda Nurten Yengemiz ve Nazan Ablanın annesi Aysel Teyze genelde oluyorlar. Corona patlamasaydı 21 Martta gene  beraber olacaktık ama kısmet olmadı. Her yaştan kuzenler ile ortak noktalar bulup iletişim halinde olmak çok güzel. 

Bugünlük bende bu kadar. Önümüzdeki hafta bakalım bizlere neler gösterecek? Hep birlikte göreceğiz. 

Hepinize iyi geceler diliyorum.

Tugba

Corona Günleri 33. Gün

Corona Günleri 


33. Gün


Bugün cumartesiydi ama hiç havası yoktu cumartesinin... İstanbul'da olsak, muhakkak bi programımız olurdu, en kötü Caddeye çıkıp tur atardık, kuaföre uğrayıp bi fön, bir oje,  eş, dosta kesin rastlanır, ayak üstü muhabbetler yapılır, bir Erenköy D&R'a uğranır (şimdi kapandı), oradan Marks&Spencer turlanır. İlgi Kuru yemişten o günün popüler kuru yemişini alıp eve dönerdik. 

Akşam üzeri alaca karanlık olduğu zamanda yatak odamın camından caddeden geçenleri seyreder dururdum. İş Bankası Blokları gürültüsü olmasa süper zevkli bir evdi. Cemil Topuzlu Caddesi çok hareketli bir caddedir, yoldan yürüyenler, arabalar, arada trafik kazaları, Büyük Kulüp'teki düğünlerin trafiği, çok eğlenceliydi. Eski mahallemi özlüyorum ama aynı evde oturur muyum? Hayır, sabaha kadar olan trafik bizi bezdirmişti son zamanlarda taşınmadan evvel. 

Tabii şimdi burada olmak daha bir iyi geliyor. Burasının temiz havası, hele ki şimdi ki pandemi durumu, burada daha hafif atlatılıyor. Çok şanslıymışız burada olmakla, ailemizde hepimizin bir sıkıntısı var, burada en azından arabayla tur atabiliyoruz, İstanbul'da olsak kafayı yer, hiçbir yere çıkmazdık. 

İstanbul'da yaşayan hepinize kolaylılar versin Allah...

Bugün geç uyandık hepimiz, zaten yapacak bir şey yok, hava da bu sevimsizlikte üzerine düşeni yapıyor, güneş var ama ayaz, balkonda oturamıyoruz gene...

Mert bizi dün gece korkuttu, ama bugün iyiydi. Çocuk panik atak oldu, nefes alamıyorum, kötüyüm dedi, dün akşam, babası dışarı çıkarttı, sonra gece hep kontrol ettik, neyse sabah iyi uyandı, amcasıyla havuz başında yürüyüş yaptı, iyi geldi. Öğleden sonra deneme sınavı vardı, ona girdi. Beraber muhallebi yaptık. Oyalamaya çalışıyoruz.  Çocuklara da geldi gelenler. 

Basev etkinliği olarak Marmara Üniversitesi Öğrencilerine
Halkalı Kağıt Fabrikası gezisi düzenlemiştik 2018 yılında ,
arkada görülen balyalı kağıtlar da yangın çıkmış.

Biraz gazete falan okudum. İstanbul'da Basev'den arkadaşlarımızın kağıt fabrikası vardı Halkalı'da, onun deposundaki dönüşüme girecek kağıtlar yanmış, hala bu saatte kontrol etmeye çalışılıyordu. Fatma ve Sevim Hanım için üzüldüm, o fabrika için çok emekleri olan insanlar, Allah kolaylık versin, neyse ki fabrika yanmamış. 

Dedim ya garip bir gün bugün. Kendimi mutfağa attım. Zeytinyağlı biber dolması yaptım, muhallebi yaptım, hepsini bitirdiler, elde var sıfır, neyse yarının menüsünü belirledim. Yarına Allah kerim...

Eğer perşembe 23. Nisandan pazara kadar sokağa çıkma kısıtlaması olursa ben çıkarım. Nasıl derseniz? Galiba bu kuralları yapanlardan birinin özürlü çocuğu var, Meltemler için serbest. O yüzden O'nu ve kendimi dışarı atabilirim. İnsanın sinirleri bozuluyor artık.

Aaaaa bu arada sokağa çıkarım diyorum ama maskem bitti,  maske kodu bize gelmedi, kod mod yok. Levent'e geldi,  O aldı ama bizim aileye gelmedi. Bekle babam bekle....

Yarın nasıl geçecek bakalım, hepinize iyi geceler....

Tugba

Tuğba'nın Ajandası: Corona GünleriLevent ve Meltem, biz de kırmızı...

Tuğba'nın Ajandası:


Corona Günleri
Levent ve Meltem, biz de kırmızı...: Corona Günleri Levent ve Meltem, biz de kırmızı ok ile gösterdiğim mevkiide oturuyoruz. Şehre hakimiz oradan. 32. Gün 32. Gün b...

Corona Günleri 32. Gün

Corona Günleri

Levent ve Meltem, biz de kırmızı ok ile
gösterdiğim mevkiide oturuyoruz.
Şehre hakimiz oradan.

32. Gün

32. Gün biz eskilere Mehmet Ali Birand'ın Türk TV Tarihinin en uzun soluklu haber programıdır. 1985 yılında hayatımıza girmişti. O yıllarda ayda bir kere yayınlanırdı ve bir çoğumuz o geceyi beklerdik, bir ay içinde Türkiye ve Dünya'da olup bitenlerin yorumlarını dinlemeyi. Ayda bir defa, vay be çılgınlık, bekliyormuşuz, sorgulamıyor muşuz, elimizdeki bu, ayda 1 program, şimdi her akşam farklı kanalları dolaşan insanların yorumları, ıyyyy. Ha programın jenerik müziği çok etkileyiciydi. Jeff Wayne'nin "Eve of the War". Etkileyiciydi, merak edenler googledan bulup dinleyebilirler. Ne kadar kolay değil mi şimdi. 

32. Gün Programı 1992 yılına kadar TRT'de yayımlanmış daha sonra özel kanallara geçmiş. Bence TRT!deki yılları en hit olanlardı, daha sonrakiler eh işteydi. Neden bilemem. 

Bugün sahilimiz

Bu günlerde Meltem ile 24 saat geçirince, Power Türk TV ekranda devamlı açık olduğu için Popüler Türkçe Müziklerle pek içli dışlı oldum. Bir sürü ismini bilmediğin şarkıcı var, içlerinden birinin ismini ezberleyebildim hatta şu an utube'dan açtım dinlerken yazıyorum: Zeynep Bastık. Sesi, şarkılarının sözleri, tınılar şahane, sonra biraz araştırdım, Sanatçı bir ailenin çocuğu, 26 yaşında ve sanatına sahip çıkmış, eğitimini ve kariyerini bu yolda ilerletmiş, Mustafa Sandal ile düet, Sezen Aksu, Sertap, Nükhet Duru, Yıldız Tilbe  şarkılarına coverlar yapmış ve harika yorumluyor. EN sevdiğim "Uslanmıyor Bu" şarkısı, harika, insanı mutlu ediyor. Kaliteli bir müzisyen. 

Cheese Cake 

Bugün değişik olarak Figen saçlarımı boyadı, kahve içtik, dün akşam meşhur cheesecake'imden yaptım, onu yedik. Yemek yaptım, onları da yedik. Bugün Meltoyu İlker ve Levent çıkardılar dışarı, Kuşadası'nın Atatürk heykeli vardır tepede, oraya çıkmışlar, araba girmesi yasak olan bir yerdi ama artık her yer her şey serbest. Şimdi de İlker, Mert'i dışarı çıkardı, çocuk fena hissediyorum dedi, oksijen almaya çıktılar. Şimdi iyi olarak eve döndüler. Şükür.

Bugünlük bizden bu kadar, 2 saat sonra sokağa çıkma yasağı başlıyor. Lütfen Luppo'larınızı almayı unutmayın, sigara almayın aman iğrenç şey, bırakın onu. İyi geceler...

Tugba

Tuğba'nın Ajandası: Corona Günleri31. GünBu akşam üzeri Kuşada...

Tuğba'nın Ajandası:


Corona Günleri

31. Gün


Bu akşam üzeri Kuşada...: Corona Günleri 31. Gün Bu akşam üzeri Kuşadası'nda gün batımı Bugün de dün gibi geldi geçti hayatımızdan, eskiden olsak bir...

Corona Günleri 31. Gün

Corona Günleri

31. Gün

Bu akşam üzeri Kuşadası'nda gün batımı

Bugün de dün gibi geldi geçti hayatımızdan, eskiden olsak bir güne neler doldururduk: Çalışırdık, dışarı rahat rahat çıkardık, arkadaşlarımızla cadde de buluşup kahve içerdik, ben iki günde bir kuaföre giderdim, saçlarımı yaptırırdım, oooo neler neler, şimdi tısss hiç bir şey yapamıyoruz. 

Ben bu dönemde vakitsizlikten görüşemediğim dostlarıma daha fazla vakit ayırabileceğimi ama yapmadığımı ya da yapamadığımı fark ettim. Üzüldüm. Şu an Berrin'le Lütfiye'ye gitmek çok isterim mesela, ama imkansız. Neyse gene buluşup kahveleyeceğiz inşallah. 

Bugün Facebook'ta geçen senelerdeki yaptığım yorumlar çıktı karşıma, 16 Nisan ilginç bir gün imiş. Ne yazık ki 16 Nisan 2017'de ülkemizde rejim değişikliği evet oyları ile kabul edildi. Yurdum insanlarının yarısı, erkler ayrılığının ne kadar önemli olduğunu, parlamenterler sistemin ne kadar güçlü bir yönetim sistemi olduğunu göz ardı edip, tek kişiye kendini razı etti. 

Biz aslında 20. Yüzyılda en şanslı ülkelerden biriydik, Atatürk Türkiyesi bir çok      
20. yy ülkesinin önündeydi ama O'ndan sonra gene iktidar sarmalına daldık, sonrası terör, falan derken dini yönetim gene hortladı ve demokrasimiz ağır darbe aldı. 16 Nisan 2017'den sonra da Özgürlüğümüzün kısıtlandığından, onlar - bizler kavramı içinde abuk sabuk yaşamak zorunda bırakıldığımızdan çok kişi farkında değil. Yazık etmişiz bu ülkeye yazık. 

Kapadokya 2019

Gene 16 Nisan 2019'da yani geçen sene İngiltere'den Dilek, oğlu Emre, Amanda Mert ve ben Kapadokya'ya gitmiştik. Harika bir üç gün geçirip dolaştık. Muhteşem yerler gördük, muhteşem yemekler yedik. Harika bir geziydi. İnsan anlaşabildiği kişilerle tatile gidince her şey çok güzel oluyor. Bu sene bu zamanda Antep yapmak istiyorduk tabii ki daha ayarlayamadan hayal oldu, bir daha ne zaman bir yerlere gideceğiz bilmiyorum. 

Fenerbahçe 2015

Bugün Oğluşumun çok canı sıkılmıştı, ofise götürdük, iyi geldi. Sonra eve geldik, gün bitti. Sıkıcı bir gündü. 

Aaaa bir de 16 Nisan 2015 sabahı İstanbul, ağır bir sisli havaya uyanmış, Fenerbahçe'deki evimizden resim çekmişim, lalelerim açmış, çok hoş bir resimmiş. Sizlerle paylaşayım istedim. 

Şimdilik bu günlük bu kadar, her yönden aydınlık günlere tez zamanda kavuşmak dileğiyle, hepinize iyi geceler...

Tuğba