23 Nisan 2022 sabahı 4,35 sıralarında İzmir otobanında Pamukkale Turizm ile seyahat etmekteyim. 80'lerde Kuşadası'na tek gidiş geliş yoldan Pamukkale Turizm ile gidip gelirdik. Her bir seferi bir olay olurdu. Kliması çalışmazdı, geç kalırdı, yolda bozulurdu, en kötüsü manyak bir şoföre denk gelirsek 1 yolculukta 3 kere radar cezası aldığımız hatırlıyorum.
Bir keresinde Kuşadası'nda hava harikaydı, o gün Banu ile denizden çıkmak bilmedik. akşam otobüse binmeden önce incecik bir örnek elbiselerimizle döneceğiz diye tutturunca annem "ne haliniz varsa görün"dedi ve yolculuğa çıktık. Kuşadası İstanbul arası hava ikiye ayrılır, Akhisar öncesi ve sonrası; Kuşadası'ndan Akhisara'a kadar hava gayet güzeldir, sıcaktır ama Akhisar'ı geçice işler değişir, hava giderek soğur, Balıkesir'den sonra çorap, hırka şart olur. O gece dönerken Akhisar'a kadar her şey iyiydi ama sonrası annemden ilk önce çorap sonra hırka sonra eşofman istedik, anneciğim hep hazırlıklıydı. Sabah İstanbul'a vardığımızda elbiselerimizin üzerine giydiklerimiz çok komikti, kat kat...Çocuk olmak böyle bir şeydi.
Pamukkale Turizm hatıraları yada travmaları hala kafamda canlı, 35-40 sene öncesi, nerden geldi şimdi sabahın köründe derseniz, 25 senedir otobüs yolculuğu yapmamıştım bu geceye kadar, 80'lerden bi farkı yeni otobanda gitmem, Pamukkale gene aynı, adam bir ara fazla hızlı gitti, sonra sağa çekti 10 dk bekledi, biraz önce uyukluyordum, bir yalpaladı uyandım. Otobüs inanılmaz eski, umarım 2 saatlik yolum var, eve varabilirim.
"Ya Tuğba niye uçaktan vaz geçtin" diyorsunuzdur, parası pek farklı değildi, indi bindi yapmayayım dedim, gece 12 de biner sabah 6 da orda olurum rahat rahat dedim ama dönüşte uçak paklar beni...
Çocuk olmak çok güzel, 23 Nisan kutlu olsun hepimize...
Tugba
.jpeg)
.jpeg)
