Yaz Diyeti 2/29

 2/29

Bugün başım tuttu...

Alternatif yemek tavsiyeleri için çokkk teşekkürler sizlere...

Alışkanlık değiştirmek kolay değil ama değişim şart...

Kimse bize yaşam şeklimizde 40'lara geldikten sonra yemek düzenimizi daha faydalı ve doğru saatlere ayarlamamızı söylemiyor...

3 günlük detoks, 21 günlük fit program, şu var bu var  gibi bilgilerle çevriliyoruz...

Bugün anladım ki, şekeri çıkarttıktan sonra belirleyeceğim, başımın ağrımayacağı, aç kalmayacağım ama hep aynı kiloda kalacağım bir yeme alışkanlığına geçip yaşamımın bu yeni evresini buna göre yapılandır malıyım. Sadece diyet yaptım, kilo verdim sonra gene eski yemek alışkanlığına dön olamayacak, olamazda...

Eski yeme şekli ile yürümüyor, yürümeyecekte....

Bence hepimizin kendimizi iyi hissettiği, güvenli bir yeme alışkanlığı sistemine geçmesi gerek. 

Akdeniz mutfağı, Türk Mutfağı aslında dünyadaki en güzel yiyeceklere sahip bir mutfak ama bunu ayarında ve yanına paketlenmiş yiyecekleri eklemeden kullanmak gerek...

Sizce? Yapabilir miyiz?

İyi akşamlar...

Tugba

Yaz Diyeti 1/29

 Yaz Diyeti 1/29

Eveeet, ilk güne güzel başladım. Sabah sizlerin mesajlarını okumak çok iyi geldi, desteğinize ihtiyacım var açıkçası, hepinize teşekkür ederim. 

Sabah kahvaltımı Nutellasız yaptıktan sonra Türk Kahvemi içtim, bardak bardak sularımı içtim, öğleyin maydanoz-roka salatamla proteinimi yedim, akşam üzeri bir adet meyve ver biraz yoğurt ve akşam yemeği gene salata ve proteinle sona erdi. 

Şimdi ilk gün şekersiz olmak öyle kolay olmadı açıkçası, ayrıca eski diyet listelerimi karıştırdım ama tam da kafamda oturmayan yerler var, mevsimler farklıymış, açıkçası haftaya Diyetisyenim Ulaş Özdemir'den yardım almayı düşünüyorum, bakalım. 

Yarına neler yiyeceğimi şimdiden düşünmeye başladım. Her şeyi yazmak iyi geliyor açıkçası. 

Hepinize iyi geceler diliyorum.

Tugba

,

Yaz Ortası Diyet Olur mu?

 Diyet....

• 
• 1993 yılında Londra'dan ülkeye kesin dönüş yaptığımda 58 kiloydum. 2 ay sonra,  adaptasyon ve hayal kırıklığından kaynaklı 7 kilo kaybetmiştim. 
• 1997 yılında evlendiğimde 55 kilo idim. 
• 2002 yılında Meltem'i doğurduktan kısa bir süre sonra 58 kiloya dönmüştüm. 
• 2003 sonunda Mert'i doğurduktan sonra da uzun bir süre 62 kiloda kalıverdim. 
• Uzun bir süre o 62 kilo ne 60 a düştü ne 63'e çıktı. 
• 2014 yılında Meme Kanseri teşhisi konduğunda 64 kilo olmuştum.

Kanserin şeker ve etle beslendiğini öğrenince şekeri 5 sene hayatımdan çıkardım, hatta ilk yıl tuz da kullanmadım. İnsan ölümle burun buruna gelince bir korku sarıyor ve asla yemiyorsunuz. 

• 2015 yılında kemoterapi ve radyoterap,lerden sonra 62 kiloya kadar düştüm. 
• 2019 yılında ilk beş yıl bitince hafiften rahatlamış ve gene şeker yemeğe başladım. Tak 67 kiloya çıktım. 
• 2020 pandemi; herkes kek, börek yapıp yemekten kilo aldı ben hiç almadım.  Haftanın 3 günü düzenli plates yaptım, abartı yemedim. İdare ettim. 
• 2022 yılı, yaş 50'ye gelince o ne? Kilo kontrolü yok oldu gitti, 42 yaşında zorunlu girdiğim menapoz 8 sene etkisini hiç göstermemişken bir anda atağa kalktı ve hoop 70+. Hemen sevgili Dostum Selcan'ın diyetisyeni Ulaş Özdemir'e zor şartlar altında gittim ve aldığım kiloları 70'e getirebildim, sonra gene karanlık günler...
• 2023, tiroidler de Haşimato, sinir sistemimi kaybetmemek için kullandığım ilaçlar derken 70+ geri gelmiyor. Yok... 

Eeeee ne yapmak gerek? 

Bugün bir aydınlanma oldu ve 26 Ağustos doğum günüme kadar kilo vermeye karar verdim. İlk olarak biraz evvel,  bugün Bodrum'dan aldığım acıbadem kurabiyesinin kalan kısmını bitirdikten sonra şeker ile vedalaştım. 

Şeker beni çok zorlayacak ama kilo alımı devam ederse, ayak bileklerime vuruyor, ileri ki yaşamıma etkisi kötü olacak, gerek yok. 

Haftada 2 gün platese devam, biraz da akşam yürüyüşü eklersem sanki başarabilirim. 

Ulaş Beyin eski reçeteleri var, çorba içmeyi sevmiyorum ama domates falan ile yer değiştirip sabah yeni döneme geçiyorum. Tabii ki Ulaş Bey yeni reçete verse harika olur ama ne İstanbul'a gidecek zamanım var ne de bütçem, evvelsi gün Üniversite fiyatlarından sonra hala eğitime gelirlerimizin büyük kısmını ayırmak zorunda kaldığımız gerçeği ile yüzleşmek acı oldu, 3 senemiz daha var....

Bu yüzden kendime motivasyon amacı ile her akşam bloğumda  gün içinde yediklerimi ve yaptıklarımı sizinle paylaşacağım. Böylece tartıya çıkmak yerine her akşam gün sonu bu bilgileri paylaşmak iyi bir motivasyon olacak diye düşünüyorum. 

Bakalım 29 gün sonra kaç kilo vereceğim?

Yarın 1. gün sonunda buluşmak üzere, sevgiler...

Tugba

Muasır Medeniyetler Seviyesine Ulaşmak İçin....

 

Muasır Medeniyetler Seviyesi mi ? Nasıl?  

(Muasır: Çağdaş demektir, 40 yaş altı için açıklama)

6 gündür hiçbirimiz kendimizde değiliz. Ne yaptığımızı bilmiyoruz. O insanlarımız evsiz barksız çaresizken bizler sıcacık yataklarımıza baş koyup uyuyamıyoruz. Niye? Niye? Niye?

Ben politikayı hiç sevmem, anlamamda ama bildiğim tek şey var Türk Milleti birlik olduğunda her şeyin üzerinden gelebildiği, tıpkı Kurtuluş Savaşında olduğu gibi amaaaa çok tehlikeli bir durum var, eğer Türk Milletini ayrıştırmaya başlarsan içindeki çürük elmalar bu iyi insanların üzerine zeytinyağı gibi çıkar ve düzeni hızla bozmaya başlar. Halk bunu görür ama "yoktur", olmaz öyle şeyler" diye "bu olayları benim insanlarım yapmaz" der ve köşesine çekilir. Ha bu köşeye çekilme devam ederse ne olur bilemem ama artık çekileceğine de pek inanmıyorum, en azından inanmak istemiyorum. 

Milyonların enkaz altında can verdiği bu 6 günde bu yazıyı yazmak bile sindirilmiş bir vatandaş olarak belki suç arz ediyor ama bir anne olarak o bebeklerin masum gülücüklerle enkazdan anne babasız kurtarılmaları, analarının onlara siper edip kendilerini feda etmeleri dayanılır gibi değil. 

99 depreminde o kadar şey söylendikten sonra sadece ÖTV, deprem vergileri toplanıp bu konuya el atılmaması, vergilerimizle Kanal İstanbul gibi bir plana el atılıp o ucube havalimanın yapılması ve paranın İstanbul'un rehabilite edilmesin harcanmaması, diğer illere hiç ama hiç dokunulmaması akıl alır gibi değil.

Bu kadar büyük bir coğrafyadaki bir ülke ancak Yasan, Yürütme, Yargı Birbirinden Bağımsız olarak yürütülür. Bir zamanlar dilimde tüy bitti bunu insanlara açıklamaya çalışmaktan. Eğitim tamamen yeniden yazılmalı, eğitim bitmiş, Hukuk yeniden islah edilmeli ve bağımsız olmalı, ekonomi, ülkede ekonomi ile ilgili o kadar fazla şey var ki yapılabilecek, hala geç değil, zeytin ağaçlarını kesmeyi bırakıp dünyanın en güzel zeytin yağı üreticisi olmak bizim elimizde, müthiş potansiyel var farklı alanlarda, aklı başında insanlar teknoloji ile  bunu başarabilirler. 

Tek yapmamız gereken şe 100 yıl önce Mustafa Kemal Atatürk'ün bize emanet ettiği ülkemize Atatürk'ün İlke ve İnklaplarını tekrar gözden geçirip, haritasını tekrar okuyup anlayıp ülkemizi refah, muasır medeniyerler boyutuna çıkartmak zorundayız. 

Çözüm sadece bu, kitleler halinde bu ülkeyi terk edip 3.. sınıf vatandaş seviyesinde  yaşamak mı daha iyi yoksa bu güzel ülkede, güneşli günlerde mi ama güneşi devamlı kılmak bizlerin elinde. 

Sağlıcakla kalın. 

Tugba

Hatırlatma bağımında unutan bizler için... Atatürk "bana tapın asla dememiş" benim ilke ve inklaplarını benimseyin demiş, çarpıtanlara tarihe dönüp bakmalarını rica ederim. 

Temel ilkeler

• Cumhuriyetçilik. 

TBMMnin açılması (23 Nisan 1920)
Saltanatın kaldırılması (1 Kasım 1922)
Cumhuriyetin ilanı (29 Ekim 1923)
Siyasal partilerin kurulması
1921 ve 1924 Anayasalarının hazırlanması
Kadınlara seçme ve seçilme hakkının tanınması (5 Aralık 1934)
Ordunun siyasetten ayrılması

• Milliyetçilik.

Yeni Türk Devletinin kurulması
Türk Tarih Kurumunun kurulması
Türk Dil Kurumunun kurulması
İzmir İktisat Kongresinin toplanması
Milli bir Türk devletinin kurulması
TBMM’nin açılması
Kapitülasyonların kaldırılması
Kabotaj Kanununun çıkarılması
Yeni Türk harflerinin kabul edilmesi
Okullarda derslerin Türkçe okutulması
Yabancıların kurduğu bazı işletmelerin millileştirilmesi
Türk Parasını Koruma Kanununun çıkarılması

• Halkçılık.

Cumhuriyetin İlanı
Kılık-Kıyafet Kanununun Kabulü
Aşar Vergisinin kaldırılması
Medeni Kanunun kabulü
Kadınlara seçme ve seçilme hakkının verilmesi
Soyadı kanunu
Yeni Türk Harflerinin Kabulü
İlköğretimin zorunlu hale getirilmesi
Millet mekteplerinin açılması
Sosyal hizmet kurumları ve sağlık örgütlerinin kurulması (Çocuk Esirgeme Kurumunun açılması, devlet hastanelerinin açılması, dispanserlerin açılması, Kızılayın güçlendirilmesi)
Devlet Demir Yollarının kurulması

• Laiklik.

Saltanatın kaldırılması
Cumhuriyetin ilanı
Halifeliğin kaldırılması
Şeriye ve Evkaf Vekaletinin kaldırılması
Tevhid-i Tedrisat kanunu
Tekke ,zaviye ve türbelerin kapatılması
Medeni Kanunun kabulü
Şapka inkılabının yapılması
1924 Anayasasından Devletin dini İslamdır maddesinin çıkarılması.
1924 Anayasasına laiklik ilkesinin girmesi
Milletvekillerinin yemin şeklinin değiştirilmesi
Maarif Teşkilatı hakkındaki kanunun kabulü
Medreselerin kapatılması
Kılık Kıyafet Kanununun kabulü (Peçe ve Çarşaf giyilmesinin yasaklanması)

• Devletçilik.

Birinci ve ikinci Beş Yıllık Kalkınma Planlarının hazırlanması ve uygulamaya konulması
Etibankın kurulması
Denizbankın kurulması
Sümerbankın kurulması
Milli Koruma Kanununun çıkarılması
Özel girişimcilere ait kurumların millileştirilmesi

• İnkılapçılık

Şapka Kanununun çıkarılması
Kılık-Kıyafette yapılan değişiklikler
Latin Alfabesinin kabulü
Latin Rakamlarının kabulü
Takvim, saat, ağırlık ve uzunluk ölçülerinin değiştirilmesi
Hafta tatilinin Cuma gününden Pazar gününe alınması

25 Yıl, Gümüş Yıl...

 

25 YIL

Eveeett, herkese merhaba...

Bugün İlker Arıcı ile evlenmemizin 25. Yılı, Gümüş Yıl, inanılır gibi değil. Nasıl geldik bu kadar yıl hiç anlamadım. 10. Yıl için güzel bir parti düşünürken, ailemizden ölümler ile tanışınca kısmet olmadı, yapamadık derken hoop 25. yıla gelmişiz, bir de birimiz Kuşadası'nda birimiz İstanbul'da, olacak iş değil amaaaa bizim için yaşam kaynaklarımız Meltem ve Mert olunca nerede olduğumuzun hiç önemi olmaz. 

Çeyrek asır, insan yaşamının önemli bir kısmı, hele evlilikte yaşanan kısım daha da önemli. Geriye baktığımda benim açımdan pişmanlık duyduğum hiçbir anı yok gibi diyebilirim. 

İyi ki hayatım İlker Arıcı ile kesişmiş. İyi ki onun sayesinde birbirinden özel iki evladım olmuş. İyi ki beni ben yapmış, hayata karşı dayanıklı olmayı, olaylara farklı açılardan bakmayı öğretmiş, iyi ki benim koruyucu meleğim olmuş. Yaşam kaynağım benim, O'nu çok seviyorum ama sigara içmesini sevmiyorum. :)

Herkese mutlu bir gün olasını dilerim. 

Sevgiler

Tugba

 

23 Nisan, neşe doluyor insan

 23 Nisan 2022 sabahı 4,35 sıralarında İzmir otobanında Pamukkale Turizm ile seyahat etmekteyim. 80'lerde Kuşadası'na tek gidiş geliş yoldan Pamukkale Turizm ile gidip gelirdik. Her bir seferi bir olay olurdu. Kliması çalışmazdı, geç kalırdı, yolda bozulurdu, en kötüsü manyak bir şoföre denk gelirsek 1 yolculukta 3 kere radar cezası aldığımız hatırlıyorum. 

Bir keresinde Kuşadası'nda hava harikaydı, o gün Banu ile denizden çıkmak bilmedik. akşam otobüse binmeden önce   incecik bir örnek elbiselerimizle döneceğiz diye  tutturunca annem "ne haliniz varsa görün"dedi ve yolculuğa çıktık.  Kuşadası İstanbul arası hava ikiye ayrılır, Akhisar öncesi ve sonrası; Kuşadası'ndan Akhisara'a kadar hava gayet güzeldir, sıcaktır ama Akhisar'ı geçice işler değişir, hava giderek soğur, Balıkesir'den sonra çorap, hırka şart olur. O gece dönerken Akhisar'a kadar her şey iyiydi ama sonrası annemden ilk önce çorap sonra hırka sonra eşofman istedik, anneciğim hep hazırlıklıydı. Sabah İstanbul'a vardığımızda elbiselerimizin üzerine giydiklerimiz çok komikti, kat kat...Çocuk olmak böyle bir şeydi. 

Pamukkale Turizm hatıraları yada travmaları hala kafamda canlı, 35-40 sene öncesi, nerden geldi şimdi sabahın köründe derseniz, 25 senedir otobüs yolculuğu yapmamıştım bu geceye kadar, 80'lerden bi farkı yeni otobanda gitmem, Pamukkale gene aynı, adam bir ara fazla hızlı gitti, sonra sağa çekti 10 dk bekledi, biraz önce uyukluyordum, bir yalpaladı uyandım. Otobüs inanılmaz eski, umarım 2 saatlik yolum var, eve varabilirim. 

"Ya  Tuğba niye uçaktan vaz geçtin" diyorsunuzdur, parası pek farklı değildi, indi bindi yapmayayım dedim, gece 12 de biner sabah 6 da orda olurum rahat rahat dedim ama dönüşte uçak paklar beni...

Çocuk olmak çok güzel, 23 Nisan kutlu olsun hepimize...

Tugba

İstanbul'da Nisan Sabahı Metrobüs

İstanbul'da Nisan Sabahı Metrobüs 

Bu sabah yamurlu gene , nisan ayı normalde yağmurlu olur ama keşke güneşli olsaydı.  

Metrobüse yürüdüm ve ilk gelene attım kendimi, insan  metrobüse binmeden oturacağı yeri hedeflerse orada oturuyor. Mesela Söğütlüçeşme'den binersem 3. Kapı girişinde sağdaki tekli koltuk, Fikirdepe'den binersem 1. Kapı en ön yada bir arkası teklilerden biri

Ha diyeceksiniz akşam ne yapıyorsun dolu geliyor çünki, onda da 2. Kapı sağdaki teklilerin önünde durmak, genelde orada oturanlar Mecidiyeköy'de iniyor, hoop bende oturuyorum hedefimdeki koltuğa.

Bugün karşımdaki 1,5 kişilik anlamsız koltuğa bir kadın oturdu, kulağında denizanası figürlü taşlı küpe, kalamarlı olsa hadi anlayacağım, yiyince güzel ama deniz anası ne yaw, ıyyy hiç sevmem, kalan herkesin kulağında kulaklık bi şeyler bakıyorlar. Ben de bu yazıyı yazıyorum spotifydan Simly Red dinleyerek. Boğaziçi köprüsünü geçerken boğazı tepeden süzmek harika ama bugün camlar buğulu  bir şey gözükmüyor.

İçimden geldi yazdım, sizinle paylaşayım duygularımı dedim. 

Harika bir gün olması dileğiyle...

Tugba